En weer naar de Burger King... Hoe vaak check ik de rekening van mijn kind?

Je hebt het gevoel dat je kind tegenwoordig vaker bij Burger King eet dan thuis. Je opent de bankapp en ja hoor, alweer een afschrijving. Je bent niet de enige ouder die zich afvraagt: hoe vaak moet ik eigenlijk de rekening van mijn kind checken? En als ik iets zie wat me niet bevalt, zeg ik daar dan iets van? Of moet ik leren loslaten?
Je kunt altijd meekijken op de bankrekening van je kind, waar en wanneer je maar wil. Ideaal, maar soms ook ongemakkelijk. Je wilt een vinger aan de pols houden, maar ook niet te veel controleren. En wat had jouw zestienjarige zelf ervan gevonden als je ouders mee hadden gekeken met elke uitgave die je deed?
Van manager naar adviseur
Op de basisschool voelde het logisch om precies te weten waar je kind het zakgeld aan uitgaf. Maar nu je kind ouder wordt, verandert je rol. ‘Ouders willen graag van manager naar adviseur gaan, van controleren naar coachen,’ zegt Babet Boswinkel, expert Jongeren & Geldzaken bij ABN AMRO. ‘Dat is niet altijd makkelijk, want loslaten betekent dat je kind fouten mag maken. En dat voelt soms tegennatuurlijk.’
Toch is het goed om jongeren bewust te maken van hun uitgaven, zonder ze direct te sturen. ‘Als je vraagt hoe ze met geld omgaan, zeggen ze meestal: “goed”. Maar als je doorvraagt, blijkt dat ze eigenlijk niet goed weten hoeveel ze uitgeven aan bijvoorbeeld eten en drinken. Vaak komen ze zelf tot de conclusie dat het misschien toch wat veel is.’
Aan het eind van het jaar liet ik mijn kinderen zien hoeveel rente ze hadden gekregen. Toen zagen ze met het knopje ‘inzicht ’ hoeveel ze waaraan hadden uitgegeven. Stonden ze echt te vergelijken: jij hebt dit aan eten uitgegeven, en jij dat aan kleding.
Evelien (ouder)
Een open gesprek aangaan
Veel ouders worstelen met de vraag: moet ik meekijken met de bankrekening van mijn kind? En zo ja, hoe vaak? Volgens Babet hangt dit af van de situatie en de afspraken die je samen maakt. ‘Ouders kunnen meekijken en dat vinden jongeren vaak ook prima. Maar de echte vraag is: wat doe je met die informatie?’
Het gaat erom hoe je het gesprek aangaat. ‘Als je roept: “Hé, ik zie dat je 30 euro hebt uitgegeven bij de Burger King, dat wil ik niet meer zien!”, voelt een kind zich gecontroleerd. Maar als je vraagt: “Weet je hoeveel je in een maand uitgeeft aan eten buiten de deur?” dan zet je ze aan het denken. Laat ze zelf nadenken over hun gedrag, in plaats van dat jij bepaalt wat goed of fout is.’
4 tips om je kind te begeleiden
Hoe kun je je kind begeleiden zonder de controle over te nemen? Babet Boswinkel geeft 4 tips:
Bespreek uitgaven op een coachende manier
Jongeren weten vaak precies hoeveel ze aan hun telefoonabonnement kwijt zijn. Maar vraag je ze hoeveel ze per maand uitgeven aan eten buiten de deur, dan vinden ze dat moeilijk te beantwoorden. ‘Geef ze inzicht door hun uitgaven te bespreken,’ zegt Babet Boswinkel. ‘In plaats van te oordelen, kun je vragen stellen: Waar geef jij het vaakst geld aan uit? En wat vind je daarvan? Zou je er wat aan willen veranderen? En zo ja, hoe pak je dat aan? Zo leert je kind zelf reflecteren op zijn of haar uitgaven en ontdekken welke aanpassingen er mogelijk zijn.’
Maak samen een begroting voor eten, kleding en vrije tijd
Laat je kind meedenken over een realistisch budget. ‘Jongeren vinden het vaak fijn om een bedrag per categorie af te spreken. Ze willen best nadenken over hun uitgaven, maar hebben daar soms een zetje bij nodig,’ zegt Boswinkel. Een gezamenlijk opgestelde begroting helpt hen bewuster met hun geld om te gaan.
Stel een week- of daglimiet in
Veel banken bieden de mogelijkheid om limieten in te stellen. Dit kan voor sommige jongeren een fijne manier zijn om grip te houden op hun uitgaven. ‘Ze weten dan: als het op is, is het op. Dat geeft een gevoel van controle en voorkomt impulsieve uitgaven,’ legt Boswinkel uit.
Laat je kind fouten maken
Natuurlijk is het frustrerend als je kind wéér te veel geld uitgeeft aan fastfood of dure sneakers. Maar zakgeld is leergeld. ‘Het is beter dat ze nu een keer te veel uitgeven en daarvan schrikken, dan dat ze op hun achttiende grote financiële misstappen maken,’ zegt Boswinkel. ‘Juist door kleine fouten te maken, leren ze hoe geld werkt.’






